اردیبهشت،۱۳۹۹
خلاصه
درپوش منهول ها و آبگیرها جزو جدایی ناپذیر شهرها بوده و برای محافظت از تأسیسات زیرزمینی در برابر عوامل خارجی و مراقبت از شهروندان و فضای شهری در برابر خطرات محتمل ناشی از این تأسیسات بکار گرفته شده اند. شکست زودهنگام درپوش های متداول ساخته شده از چدن و فولاد به علت خوردگی و بارهای ترافیکی درصد زیادی از هزینه های مربوط به نگهداری جاده ها را تشکیل داده و منجر به هزینه های مالی، جانی و زیست محیطی ناشی از سرقت درپوش ها و خسارات ناشی از جایگزینی آنها می شوند. این امر منجر به رواج استفاده از درپوش های بتنی و یا مواد غیر قابل بازیافت به عنوان درپوش منهول ها شده است. از آنجایی که استفاده از بتن در ساخت درپوش منهول ها بحث نسبتاً جدیدی می باشد، لذا مطالعات محدودی در زمینه بررسی درپوشهای بتنی با مقاومت ها و کاربردهای متفاوت وجود دارد. دراین تحقیقات ابتدا به ارائه کلیاتی در زمینه درپوش ها و معضلات مربوط به آنها پرداخته می شود. در ادامه فصل، روشهای اختلاط وعمل آوری بتنهایی با مقاومت بالا ارائه شده و سپس به روشهای ساخت و تولید درپوش منهول ها پرداخته می شود. به منظور طراحی درپوش منهول ها دستورالعمل ها، استانداردها و آیین نامه هایی مختص این سازه ها وجود دارد که جزئیات عمومی طراحی، رده بندی، الزامات کارایی و روشهای آزمون برای درپوش های ساخته شده از مواد و مصالح مختلف را ارائه داده اند.
