امکان سنجی فنی افزایش ظرفیت و طراحی سکوی تماشاگران سالن ورزشی انبار ائل گلی تبریز

افزايش هر چه بيشتر فعاليت­ هاي ورزشي و تامین اوقات فراغت در محيط­هاي سالم و پاك از اهداف با اولويت توسعه اجتماعي و سلامت جمعيت بخصوص جوانان است. نياز مبرم به توسعه فعاليت­ هاي ورزشي در سطح كشور و بهبود عملكرد فضاهاي ورزشي و ضوابط طراحي فضاهاي جديد كه نتيجه آن ايجاد فضاهاي مطلوب با عملكرد صحيح است، اهميت دستيابي به راه­ حل­ هاي مناسب براي ايجاد محيطي سالم در جهت پيشبرد و تداوم سالم سازي فكر و روان انسان را مشخص مي­كند. هدف از انجام این مطالعات افزایش ظرفیت تماشاگران سالن ورزشی مجموعه آب و فاضلاب با استفاده از الحاق سکوی تماشاگران و به منظور جذب بیشتر علاقه­ مندان به فعالیت­ های ورزشی می­ باشد.

دراین مطالعات به ارزیابی وضعیت موجود سالن ورزشی مورد مطالعه پرداخته شد. اهمیت ارزیابی وضعیت موجود در کاهش هزینه­ های اجرایی و پیش ­بینی نشده به همراه افزایش در سرعت اجرای پروژه می­ باشد. لذا اولین گام در ارائه طرح مناسب سازه­ای که متناسب با معماری سالن ورزشی باشد نیاز به بازدید فیزیکی، گردآوری اطلاعات و ارزیابی ها و جوانب اجرایی از پروژه بود. لذا ابتدا به بررسی محدودیت­ های ارتفاعی، تامین مسیرهای رفت و آمد، استخراج حریم­ های مربوط به میادین ورزشی مطابق با استانداردها و عدم تداخل کاربری­ ها پرداخته شد. تعیین حدود امکانات به منظور عدم مواجهه با مشکلات اجرایی از مهم ترین مولفه­ ها در افزایش سرعت اجرا می­ باشد.

در گام دوم به راهکارهای افزایش ظرفیت جایگاه تماشاگران پرداخته شده که مشتمل بر اضافه نمودن جایگاه در یک طرف مجموعه ورزشی و یا اضافه نمودن آن به هر دوطرف مجموعه می­گردید. هر یک از راهکارهای کلی یاد شده خود به چندین زیرمجموعه تقسیم می­ گردیدند و دارای مزایای و معایب خاصی بودند. اضافه نمودن جایگاه از یک طرف به مجموعه ورزشی به دلیل بالا بردن هزینه تخریب، عدم تناسب و بالا بردن هزینه­ های تخریب، افزایش حجم و مدت زمان اجرا و افزایش کمتر ظرفیت جایگاه تماشاگران به عنوان گزینه مقبول مورد پذیرش نبود. جایگاه تماشاگرانی که در دوطرف مجموعه ورزشی قرار می گرفت علاوه بر اینکه مشکلات مربوط به جایگاه واقع در یک طرف مجموعه سازه­ ای را نداشت، دارای جلوه معمارانه بیشتری نسبت به آن بود. در انتخاب جایگاه ­های دو طرفه نیز به منظور به حداقل رساندن تخریب و بالا بردن سرعت اجرای پروژه از جایگاه دو طبقه مجزا استفاده گردید.

به منظور مرتفع نمودن سایر موانع اجرایی پس از تعیین راهکار افزایش ظرفیت به ارزیابی مدل­های سازه­ای قابل اجرا در این پروژه پرداخته شد و راهکارهای متعدد برای استفاده در این مجموعه ورزشی مورد بررسی قرار گرفت. هریک از راهکارها از منظر موانع اجرایی، حجم و هزینه تخریب، سرعت اجرایی، ایجاد تداخل با سایر کاربری­ ها، میزان افزایش ظرفیت جایگاه تماشاگران و قابلیت اجرایی مورد بررسی قرار گرفتند. هر مدل سازه­ ای بخشی از مولفه ­های یاد شده را تامین می­ نمود و به منظور برآورده نمودن مولفه­ های بیشتر مدل جدید سازه­ ای ارائه می­ گردید. به واسطه اینکه آخرین راهکار سازه­ای زاویه دید مطلوب برای اشرافیت به مجموعه ورزشی را نداشت انتخاب سازه­ نهایی منوط به ارزیابی ملاحظات معماری و انتخاب طرح نهایی معماری گردید.

در آخرین بخش ازاین مطالعات ملاحظات معماری از منظر تامین زاویه دید، به حداقل رساندن فضای مرده، تامین مسیرهای دسترسی و ویژگی­ های معمارانه مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به مشکل عمده زاویه دید و محدود کننده بودن این مولفه ابعاد مناسب برای جایگاه تماشاگران، ارتفاع سکوها و فاصله جایگاه از کف سالن تعیین گردید و پس از تعیین پارامترهای مرتبط اقدام به ارائه طرح مناسب معماری برای جایگاه ویژه تماشاگران گردید. طرح نهایی معماری تمامی مشکلات مولفه­ های سازه­ای را نیز مرتفع می­ نمود و بدین ترتیب بستر مناسب برای ارائه طرح نهایی سازه­ای را فراهم می­کرد.

با توجه به شرایط موجود، نیازهای در مطالعات میدانی به بررسی ابعاد مختلف راهکارهای افزایش ظرفیت سکوی تماشاگران سالن کارفرما و ملاحظات فنی و اقتصادی، مناسب ترین گزینه برای افزایش ظرفیت سالن ایجاد یک طبقه اضافی با تکیه بر سازه اصلی می ­باشد به نحوی که کمترین تخریب را در سازه ایجاد نماید. با انجام مطالعات میدانی ابعاد سازه الحاقی، محل جانمایی و ارتفاع آن با توجه به محدودیت­ های معماری تعیین گردید. سیستم سقف با توجه به ملاحظات سازه­ای از نوع فضاکار دو لایه انتخاب شد که به وسیله بازوهای خرپایی بار را به ستون­ های اصلی سوله انتقال می­داد.