دسترسی به خطوط انتقال نفت و گاز،خطوط آبرسانی وخطوط فیبرنوری به عنوان شریان های حیاتی کشور که اختلال درکارکرد آن ها حتی به صورت محلی نیزمی تواندسبب آسیب های چشم گیر گردد، بسیارمهم می باشد.برای دسترسی آسان و سریع به خطوط موردبهره برداری ازلاین مارکریا نشان گرهای مسیراستفاده می شود.

تیرک‌های شناسایی از لحاظ محل کاربرد در حوزه خطوط انتقال گاز به 4 دسته کلی تقسیم بندی می‌گردند که شکل ظاهری این تیرک‌ها کمابیش یکسان بوده ولیکن برای کاربرد مختلفی استفاده می‌شود.

1) تیرک‌های شناسایی نوعی (Typical Line Markers)

این تیرک‌ها عمومی‌ترین و پرکاربردترین نوع تیرک‌های شناسایی بوده و صرفاً جهت شناسایی محل قرار گرفتن لوله‌های گاز مورد استفاده قرار می‌گیرند. ارتفاع بدنه تیرک‌ شناسایی این تیرک ها برابر با 125 سانتی‌متر می‌باشد که 45 سانتی‌متر آن در داخل خاک مدفون می‌گردد. ابعاد بدنه تیرک شناسایی 14*8 سانتی‌متر بوده که در داخل پایه تیرک شناسایی به ابعاد 42*42 سانتی‌متر قرار می‌گیرد.
فاصله افقی نصب تیرک‌های شناسایی در دشت‌ها و زمین‌های صاف و بدون عوارض طبیعی حداکثر 500 متر می‌باشد. این فاصله درمحدوده هایی که عوارض طبیعی مانع ازمشاهده تیرک های شناسایی متوالی گردد می بایستی به گونه ای تغییر یابد که توسط بازرس های منطقه قابل مشاهده باشد.

2) تیرک های شناسایی نقطه آزمون (Test Point line Marker)

نوعی از تیرک‌های شناسایی می‌باشد که علاوه بر مشخص نمودن محل قرارگیری لوله‌های گاز، جهت پایش حفاظت کاتدی لوله‌های فلزی گاز نیز استفاده می‌شود. در این قبیل تیرک‌ها جهت عبور دادن کابل‌های مربوط به حفاظت کاتدی می‌بایستی مجرایی در داخل بدنه تیرک شناسایی ایجاد شود. مجرای مربوطه بایستی به گونه‌ای طراحی شود که عبوردادن کابل‌ها به سادگی ازآن امکان پذیرباشد و در طول زمان دچار گرفتگی و انسداد نشود. لازم به ذکر است، در صورت استفاده از لوله‌های پلیمری جهت تعبیه مجرا، لوله بکار گرفته شده می‌بایستی از مقاومت کافی برخوردار باشد. ورودی مجرای کابل در بدنه این تیرک‌ها در 25 سانتی‌متری از قسمت تحتانی بدنه تیرک و خروجی آن در 35 سانتی‌متری از قسمت فوقانی بدنه تیرک باشد. همچنین قطر این مجرا می‌بایستی حداقل 3 سانتی‌متر باشد تا کابل‌های مربوطه به راحتی از آن عبور کند.لازم به ذکراست، پایه این تیرک های شناسایی همچون پایه تیرک های شناسایی نوعی درابعاد 42*42 سانتی مترمی باشد.

3)تیرک شناسایی مفصل عایق (Insulation Joint Line Marker)

نوعی از تیرک‌های شناسایی می‌باشد که علاوه بر مشخص نمودن محل قرارگیری لوله‌های گاز، جهت پایش حفاظت کاتدی لوله‌های فلزی گازدرمحل تقاطع استفاده می‌شود. درداخل این تیرک‌ مشابه تیرک شناسایی T.Pمجرایی جهت عبور دادن کابل‌ها وجود دارد. مجرای مربوطه بایستی به گونه‌ای طراحی شود که عبوردادن  کابل‌ها به سادگی از آن امکان پذیرباشد و در طول زمان دچار گرفتگی و انسداد نشود. لازم به ذکر است، در صورت استفاده از لوله‌های پلیمری جهت تعبیه مجرا، لوله بکار گرفته شده می‌بایستی از مقاومت کافی برخوردار باشد. ورودی مجرای کابل در بدنه این تیرک‌ها در 25 سانتی‌متری از قسمت تحتانی بدنه تیرک و دارای دو خروجی در 35 سانتی‌متری از قسمت فوقانی بدنه تیرک باشد. همچنین قطر این مجرا می‌بایستی حداقل 3 سانتی‌متر باشد تا کابل‌های مربوطه به راحتی از آن عبور کند.لازم به ذکراست، پایه این تیرک های شناسایی همچون پایه تیرک های شناسایی نوعی درابعاد 42*42 سانتی متر می باشد.

4)تیرک های شناسایی جعبه اتصال (Junction Box Line Marker)

نوعی از تیرک‌های شناسایی می‌باشد که علاوه بر مشخص نمودن محل قرارگیری لوله‌های گاز، جهت پایش حفاظت کاتدی چندین لوله‌ فلزی متقاطع استفاده می‌شود. مجرای مربوطه بایستی به گونه‌ای طراحی شود که عبوردادن  کابل‌ها به سادگی از آن امکان پذیرباشد و در طول زمان دچار گرفتگی و انسداد نشود. لازم به ذکر است، در صورت استفاده از لوله‌های پلیمری جهت تعبیه مجرا، لوله بکار گرفته شده می‌بایستی از مقاومت کافی برخوردار باشد. برای عبوردادن کابل های داخل جعبه اتصال،درقسمت فوقانی این تیرک هاسوراخی به قطر7.5سانتی مترتعبیه شده است، که انتهای این مجرا از 25 سانتی‌متری قسمت تحتانی بدنه تیرک شناسایی عبورمی کند.جهت وصل جعبه اتصال به بدنه تیرک شناسایی می بایست نقاط مربوط به بولت و پیچ آماده شوند.همچنین سطح مقطع فوقانی بایدبه گونه ای طراحی شود که جعبه اتصال به راحتی بر روی بدنه تیرک شناسایی شود.

 

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *